Hayallerimiz… Hayatlarımız… İsteklerimiz…  İstemediklerimiz…  Sevdiklerimiz…  Sevmediklerimiz…  Olmasını istediklerimiz ve olmasını istemediklerimiz…

Hayat dediğimiz neydi? Bize öğrettikleri miydi hayat dediğimiz? Çok eskilerden kulağımda kalmış bir söz var “İstemek başarmanın yarısıdır.” diye. Kulağımda kalan bu söz bana hep anlamlı gelmiştir. Bir şeyi çok istemek tek başına hiçbir şey ifade etmez. Hayaller için başarmak için harekete geçmek önemli olan. Dikkatimizi yapmak istediğimiz işe verip, başarmak için niyet etmeli ve harekete geçmeliyiz.

Harekete geçmediğimiz zaman istediklerimiz, hayallerimiz bile yük olmaya başlar. Hayal etmek insanın geleceğini inşa ederken bir ön taslak gibi önünde durur. Gözümüzü kapatıp çizdiğimiz resim olmak istediğimiz yerdir. Hayatta neye sadece hayal ederek ulaşabiliriz bilmiyorum. Bana göre imkânsız gibi.

Ben bugünlerde düşünüyorum. Pandemi döneminde herkesin biraz düşünmek için zamanı olduğunu görüyorum. Evlatlarım için en büyük hayalim bir bahçeydi. Şimdilerde hayallerime ramak kaldı. Tüm hazırlıklar tamamlanmak üzere. Gözümün önüne bir manzara çizdim, eşim bu manzarayı çok sevdi ve beraberce bir yolculuğa çıktık. Bir yıldır aşama aşama ilerliyoruz. Çocuklarımıza doğanın içinde olma şansını tanımak istiyorduk ve şimdi az kaldığını bilmek, toparlanmaya başlamak içimi heyecanla dolduruyor.

Bu manzara da kendime de bahçeciliği öğrenmeyi biçtim. Hiç anlamadığım, uzaktan sevdiğim bitkiler ile yakın bir ilişki kurmaya başlayacağım. Küçük bir bostan yaptım. İçinde patates, biber, salatalık, domates, patlıcan, nane ve maydanoz var. Her gün gelip bakıyoruz. Patlıcanların ve salatalıkların üzerindeki çiçekleri görünce yüzlerimizde kocaman gülümsemeler…  Paha biçilemeyecek bir duygu bu!

Bizim taşınma planımız tam da pandemi dönemine denk geldi. Bu dönemde taşınmak mı taşınmamak mı diye kararsız kaldık. Lakin hemencecik yeni evimize gidelim istedik ve önümüzdeki haftalarda da hayallerimizi yaşamak istiyoruz. Bizim gibi taşınmak isteyen insan sayısı az olur diye düşünüyordum ama biraz yanılmışım, yanılmışız. Hemen randevu alamadık ama sanırım normal döneme göre daha çabuk randevu alabildik. Bir hafta sonra olabileceğini söylediler.

Evde harıl harıl eşyalarımızı toplarken içine umutlarımızı da koyuyoruz. Yeni bir yerde, yeni hayaller kuracağız. Onlar için de emek vereceğiz. Yeter ki aile olarak bir arada olabilelim. Sağlıklı kalabilelim. Son aylarda sağlığın önemini büyükten küçüğe hepimiz daha iyi anlamış bulunuyoruz. O zaman ben umutlarımı alıp toparlanmaya devam edeyim, sizlerde umutlarınızı ve hayallerinizi geride bırakmadan yol alın demek istiyorum. Hissettiğimiz her olumlu ve güzel duygu ile yan yana yürüyebilmek ümidiyle…