Parlamenter demokrasiden uzaklaşmanın, yetkiyi sadece tek bir adama vermenin bedelini ülke olarak çok ağır ödüyoruz.
AKP ilk iktidara geldiğinde bir dolar bir Türk lirasıydı, bugün on bir Türk lirası…
Ülkenin ekonomisi raydan çıktı, kontrol edilemiyor.
İşsizlik had safhada!
Asgari ücret alan bir kişi değil elektrik, su parası kirasını dahi karşılayamıyor.
Emeklinin hali zaten içler acısı…
Emeklinin eline geçen ev kirasına yetmiyor.
İnsanlar sabah uyandığında haber kanalı dinlemeye adeta korkuyor.
Ülke buhranda, izlediğimiz kanallar da sadece cinayet ve intihar haberleri var…
AKP’nin ekonomi modeli çöktü.
İnsanlar perişan, iş hayatında küçük işletmeler can çekişiyor, çekler karşılıksız, kredi kartlarının limitleri dolmuş ödenmiyor.
100 dolar almak isteyen kayıt altına alınacak.
Bankalarda vatandaşın kredi notu kalmamış.
Medya üzerinden yarattıkları sanal mutluluk dünyası iflas etti.
Sanal zenginlikte artık çare olmuyor.
İnsanlar, ‘Bu mutluluk bize ne zaman gelecek?’ diye, yıllardır bekledi.
Medyanın deneyimli gazetecileri, siyaset bilimcileri bıraktı her akşam gazeteci, profesör olduklarını siyaset bilimci olduklarını alt yazılardan öğrendiğimiz kişilerle bizlere AKP’nin başarılarından ballandıra ballandıra anlatıyor.
Ama sokak Pazar öyle söylemiyor, insanlar cinnet geçiriyor, intiharlar, aile cinayetleri, komşu kavgaları son haddinde toplumun psikolojisi bozuldu.
Ülkemizi yöneten AKP’nin kafasını kumdan çıkarma zamanı geldi de geçiyor.
İktidar ne yaparsa yapsın ne kadar algı yaratmaya çalışırsa çalışsın vatandaş cebini biliyor.
Cebini delenin AKP iktidarının olduğunu da biliyor…
Her akşam dünya lideriyiz demekle, her akşam CHP zihniyeti demekle, halkı CHP’den soğutamazsınız, dünya lideri olamazsınız…
AKP zihniyeti çöktü…
AKP artık bitti, yönetemiyor, kendi kendine batıyor…
Yıllarca bekledik…
Hayaldi, gerçek oldu!