Üç yaşındaki bir çocuğun 10 adet bloğu üst üste koyması doğal gelişim sürecidir. 6 yaşındaki bir çocuğun bloklarla özgün tasarımlar yapmaya başlaması da yaşından beklenen davranıştır. Bizim ikizler 3 yaşına girmek üzere iken 8 ya da 9 blok ile apartman yaptım demesi yaşına uygun gelişim gösterdiğinin bir ifadesi.

Peki, her çocuk aynı mı? Tabii ki değil! Bireysel farklılıklar her zaman vardır. Bu konuya şu sebeple girdim; ebeveyn olarak çocuk gelişiminden, hangi yaşta ne yaparlar, nasıl olur gibi süreçlerin bilinmemesinden çocuk sanki atomu parçalamış gibi sevinçler yaşanıyor. Biraz onların gelişimlerini bilmek beklenti seviyemizi de ayarlamamızı sağlayacak.

Çocuk sahibi olunca insan anne babaların nasıl gururla bakabildiklerini belki daha iyi anlayabiliyor lakin onlardan fazla beklenti içinde olduğumuzu da düşünebilir çocuklar. Peki, bizler ne yapacağız? Bence her önümüze gelen ile çocuklarımızı kıyaslamayalım, çocukların gelişimlerini iyi takip edelim, uzman görüşü alalım ihtiyaç duydukça. Her zaman aklımızda olması gereken şey bireysel farklılıklar.

Çocuk gelişimci olarak ikiz annesi olduğum için daha şanslı görüyorum kendimi. İki çocuk iki cinsiyet ve büyük deneyimler. Bizim minik bal böcekleri prematüre doğdular, bu hayatımıza bir süre düzeltilmiş yaş kavramını ekledi. Düzeltilmiş yaş; erken doğan çocukların doğması gereken 40 haftaya gün olarak tamamlanması. Ben 33.6 da doğum yaptım. Biz buna 34 diyelim ve 40. hafta normal bir bebeğin doğum haftası 40-36=6 hafta Yani benim minikler 6 hafta erken doğmuş oluyorlar ve düzeltilmiş yaşları diyelim doğumdan 10 hafta sonra ( doğum yapılan gün) sorulduğunda kro 10, düz 4 derdik. Kronik yaşı 10 haftalık ama gelişimi eksik olduğu için düzeltilmiş 4 haftalık oluyor.

Tamam, uzun uzun anlattığıma göre bunun önemine geçebilirim. Bu durumda olan çocuklarda gelişim düzeltilmiş yaş üzerinden yapılır. Aksi durumlar olabilir, bizde olduğu gibi… Erken doğmasına rağmen her şeyi tam zamanında da yapabilirler. Peki, kıyaslama mevzusuna gelirsek parkta gördüğümüz çocuk ile bizim çocuk aynı koşullarda mı düşünmek lazım. Gördüğümüz çocuk nasıl doğdu, özel durumu var mı, genetik özellikleri nelerdir? Bütün bu soruların cevabını bilebiliyorsanız kıyaslayın diyemeyeceğim. Kıyaslanmaktan hoşlanan hiç bir yetişkin görmedim ve çocuklarda bizim ile aynı duyguları yaşıyor.

Hayatı akışına bırakmak ve biraz kendimizi geliştirmemiz gerekiyor. Anne- baba olmak; kıvrak zekâ, beceri, fiziksel- ruhsal güç işidir. Hepimize kolay gelsin. Dünyanın en nadide çiçekleri elimizde, suyu doğru ölçüde verebilirsek hep birlikte de çiçeklerimizi toplayabiliriz.