İnsanlar ömürleri boyunca iyi insan olma çabası içinde olsalar dahi hata da yaparlar. “Hatasız kul olmaz.” demiş atalarımız…  Önemli olan yapılan hatalardan ders çıkarmaktır. “Akıllı insan iki kere aldanmaz.” derken kastedilen bu olmalı. Sürekli aynı hataları tekrarlayan kişinin akıllı olmadığı kesindir. Bu kişilerin sığındıkları genellikle “Ben çok şanssızım.” cümlesi oluyor. Kişi, şansını kendi yaratır. Bunu hiç unutmayalım.

İnsan hatalarından ders çıkarmakla yetinmemeli, kendisini bu hatalara düşüren zaaflarından da vazgeçmelidir. Kötü huylarını düzeltmeli, yanlış davranışlarını törpülemelidir. “Ben buyum! Değişemem! Beni böyle kabul etmelisiniz.” dememek gerekir. Değişmeyen tek şey değişimdir. Yaşadıklarımız bizi olumlu veya olumsuz yönden etkiliyor.  İster istemez değişiyoruz. Toplumda yaşayan her insan bencillikten uzaklaşmak zorundadır. Bu, insani bir durumdur.

Yeni bir sayfa açtığımızı söylesek de “Huylu huyundan vazgeçmez.” ise o sayfanın da hiçbir değeri yoktur. “Hiçbir zaman hayattan bembeyaz bir sayfa bekleme çünkü ikinci sayfa bile ikincinin izlerini taşır.” sözünü de yabana atmamalıyız.