Bir imtihana tabiyiz bu yalan dünyada. Hepimizin alnında yazılıdır kaderimiz. Yoksulluk Allah’tan, kötülük kuldan. Biz iyi olalım olmasına da kötülük hep mi yoksulun kaderi acaba? Yokluk yüzünden cemaat yurtlarına teslim edilen çocukların yanarak ölmesi, başka bir yurtta tecavüze uğraması…
**
Benim evladım okusun, vatana, millete faydalı olsun, kimseye muhtaç olmasın diye üstüne titrersin ama o çocuğun bir ömür boyu unutamayacağı bir travmaya mahkum edilir. Senin evladın yokluk içinde okur, yıllar akıp geçer, mezun olur? Umutla iş arar ama iş yok? Bir gün artık o da sayıları milyonu geçen iş bulma umudunu yitirenler ordusuna katılır?
**
Evlerde bir köşede kardelen gibi sessizce oturuyor işsiz milyonlar? Bazen kara haberler gelir çok yakından ya da çok uzaklardan. Duvarları sıvasız evlere, elektriği kesilmiş köydeki kerpiç bir eve, ya da yoksul bir semte… Kader işte. Çünkü sen yoksulsun ve senin payına düşende evladının bayrağa sarılı tabutunu kucaklamaktır.
**
Bir felaket kapınızı bir değil, birkaç çalmıştır ve “geliyorum” demiştir. Evinizin tabutluk olduğu, bir an evvel buradan çıkmanız gerektiği uyarısı yapılmıştır. İnsan öleceğini bile bile o evde oturur mu? Ama sizin ne gidecek bir kapınız var, ne paranız… Gider durumu yetkiliye bildirirsiniz ama çürük evinize sağlam raporu verilir. Ya da riskli bir tek binaya dokunulmaz. Felaket olur olmaz zamanda öyle bir çalmıştır ki kapıyı… Artık yoksunuz. Genç yaşlı, çoluk, çocuk artık kopmuştur yaşamdan. Anılarınızla, hayallerinizle, umutlarınızla kalmışsınızdır göçük altında. Böyle bir ölüm de kaderinizdir.
**
Eşi uzun süredir işsizdir ve başka bir şehirde iş bulup gitmiştir. Kendisi yoklukla boğuşuyor. Cebindeki üç kuruşla oduncunun yolunu tutan, “bu paraya odun mu olur?” cevabını almasına rağmen kendisine bir çuval odun verilen, ıslanan odunları yakamadığı için çocuğunu saç kurutma makinesiyle ısıtıp kendini asan Adana’daki o genç kadının da ölümü kader değil mi? Üniversiteli gençlerin intiharları, çocuk gelin olmak, suça itilen bir çocuk olmak, istismara uğramak, açlığını haykırıp kendini yakmak kader mi bu ülkede.
**
Allah aşkına asgari ücretle kim bir maden ocağında en ağır koşullarda çalışmak ister? Patlama, göçük ve yüzlerce insan kimi çırpına çırpına, kimi zehirlenerek, kimi boğularak öldü maden ocağı denen tabutluklarda? Genç ölümler, bu ülkenin bir kadın ve çocuk mezarlığına dönmesi hep kader…
**
Kader, fıtrat, takdiri ilahi, ölümler, işsizlik, ayrışma, nefret söylemi ve bir kavram kargaşası içinde acaba yolun ne kadar açık sevgili yurdum? Son zamanlarda yokluk yüzünden insanlar kendini öldürmeye başladı. Hz. Ali, “Bir köyde bir insan açlıktan ölürse bütün köy katildir” demiş. Allah aşkına katil kim?